Święta Bożego Narodzenia to czas życzeń przy wigilijnym stole, zadumy nad miłością Boga i adoracji Go w betlejemskim żłóbku. W tym szczególnym czasie pragniemy wszystkich powierzyć Bożemu Dzieciątku, rozważając – wraz z naszym duchowym Ojcem Stefanem kard. Wyszyńskim – Jego nieskończoną miłość do rodziny ludzkiej:
„ […] Najwyższy Ojciec dotknął w dziele Bożego Narodzenia najbardziej czułych pragnień ducha ludzkiego. Ujawnił swoje Ojcostwo, okazał nam Syna Jednorodzonego, odsłonił rodzinność swych uczuć, które z łona Trójcy Świętej nieustannie rodzą światu Miłość. Serce Boga to prawdziwa kolebka Miłości.
Z jaką troskliwością w tej betlejemskiej kolebie układał Bóg swojego Syna. Otoczył Go najlepszymi sercami ludzkimi. Posadził przy żłóbku Dziecięcia betlejemskiego Matkę-Dziewicę, a obok Niej świętego opiekuna Józefa-Pracownika, zwołał aniołów i lud pasterski, za gwiazdą przewodnią – sprowadził mędrców świata. Wszyscy podziwiamy, jak Bóg jest ojcowski, rodzinny, jak bardzo liczy się z nami, jak mądrze zespala swoje wielkie plany z ludzkimi tęsknotami. Właśnie dlatego Boże Narodzenie jest wybitnie rodzinną uroczystością. Boża rodzina jest wzorem dla rodziny ludzkiej, rodzi i umacnia nowe obyczaje, wskazuje, jak każda ludzka rodzina może być Bogiem silna i radosna.
Toteż i moje serce pasterskie zwraca się dziś do Was, Rodziny Katolickie, włącza się w waszą radość rodzinną, wyciąga ku Wam życzliwą dłoń z opłatkiem świętym i wypowiada braterskie życzenia świąteczne. Rodzice, doznajcie radości i pokoju ogniska domowego! Dziatwo i Młodzieży, odczuj wielką miłość twoich rodziców, i bądź ich radością i pociechą. Wszyscy Samotnicy, rozradujcie się wspomnieniami waszych lat dziecięcych w domu rodzicielskim. Dziękujmy Bogu w śpiewie kolęd za dar Rodziny Bożej i ludzkiej. Wszyscy umacniajcie w sobie uczucia miłości rodzinnej, poszanowania pokoju domowego, braterską wolę otoczenia rodzin troskliwą opieką i pomocą. Pamiętajcie, że w rodzinie domowej rodzą się i pielęgnują najzdrowsze uczucia miłości dla „rodziny rodzin”, dla Matki-Ojczyzny, która jest też stowarzyszeniem serc miłujących się społecznie. W pielęgnowaniu tych ludzkich uczuć rodzinnych i ojczystych pomaga Wam ojcowski Kościół święty, ta troskliwa Matka wszelkich szlachetnych uczuć jednoczących rodzinę ludów Bożych.
Najmilsze Dzieci Boże, obdzielajcie umysły i serca wasze – w czasie świąt – tymi myślami i uczuciami, pełni radości z Narodzenia Pana. Patrzę z ojcowskim oddaniem na waszą radość rodzinną i całym sercem Wam błogosławię".
Gniezno – Warszawa, Boże Narodzenie 1961 RP
† Stefan Kardynał Wyszyński
Prymas Polski