ZAŁOŻYCIELE
Maria Okońska urodziła się w 1920 roku w Warszawie jako córka Jadwigi z domu Korszonowskiej i Ludwika Okońskiego. Miała starszego brata Włodzimierza i siostrę bliźniaczkę, Wandę, która zmarła w wieku 3 lat. Brat został księdzem, znanym duszpasterzem młodzieży. Ojca nigdy nie poznała, bo zaginął przed jej narodzeniem (poszedł na wojnę jako ochotnik) w 1920 roku, ale to on swoją postawą "wychowywał" ją do prawdziwej miłości Ojczyzny - wiedziała, że nie może zmarnować jego krwi i ofiary. Podczas II wojny światowej prowadziła jako sodalistka konspiracyjną pracę wśród młodzieży. Zbierała kilkuosobową grupę dziewcząt, mówiła do nich pogadanki, następnie odpowiedzialność za grupę przekazywała tzw. instruktorce. Instruktorki formowała osobno. Swoim oddziaływaniem objęła około 600 dziewcząt. Bez długich poszukiwań - mówiła później - jako nagła pewność i świadomość przyszło zrozumienie, że walczyć o wolność Polski i budować nową Polskę, to znaczy wychowywać siebie i innych. W związku z tym podejmowała tematy istotne dla młodzieży: dotyczące sensu życia, szczęścia, miłości Boga do człowieka oraz świętości. Studiowała na dwóch fakultetach: psychologię z pedagogiką oraz filologię polską, pracowała zawodowo. Z tego też względu zajęcia z dziewczętami prowadziła wieczorami.
Ksiądz Stefan Wyszyński, późniejszy Prymas Polski, jest współzałożycielem i duchowym ojcem wspólnoty Instytutu. Już podczas pierwszego spotkania (w 1942 roku, jako profesor Seminarium Włocławskiego i kapelan w Zakładzie dla Ociemniałych w Laskach /k Warszawy) tak bardzo sobą zachwycił dziewczęta i wzbudził tak wielkie zaufanie, że bez wahania postanowiły powierzyć mu swoją ideę. Próbowałam sobie uświadomić – pisze po latach Maria Okońska – co na mnie zrobiło tak wielkie wrażenie, co mnie w tym człowieku tak zachwyciło, porwało, po prostu zabrało? Już wtedy miałam przekonanie, że jest on najbardziej ze wszystkich ludzi, których spotkałam, podobny do Pana Jezusa.
Więcej zob. http://instytut-wyszynskiego.pl/index.php/pl/ojciec