KALENDARIUM INSTYTUTU PRYMASA WYSZYŃSKIEGO
1941 rok – powstała idea Miasta Dziewcząt. Maria Okońska do głębi uświadomiła sobie ogrom zła istniejącego na świecie. Zapragnęła uczynić coś, co by powiększyło panowanie Chrystusa w sercach ludzi. Zrozumiała, że takie odrodzenie dokonać się może za pośrednictwem Maryi przez polską kobietę. W tym celu postanowiła założyć instytucję wychowawczą, tzw. Miasto Dziewcząt, w którym byłyby szkoły, teatry, kościoły i szpitale, gdzie przebywałyby dziewczęta z różnych środowisk, stanów, a potem wracały, zanosząc tę ideę do swoich domów i miejsc pracy. Maria zdawała sobie sprawę, że dla takiego dzieła musi powstać wspólnota ludzi całkowicie oddanych tej idei.
26 sierpnia 1942 roku – podczas konspiracyjnego obozu u sióstr Niepokalanek w Szymanowie odbyło się pierwsze spotkanie dziewcząt (na czele z Marią Okońską), które zdecydowały się poświęcić życie idei Miasta Dziewcząt. Ponieważ było ich osiem, nazwały się Ósemką, a jako program duchowy przyjęły osiem błogosławieństw. Za swoją patronkę obrały Maryję, Królową Polski, nie wiedząc wtedy, że 26 sierpnia jest dniem Matki Bożej Częstochowskiej.
1 listopada 1942 roku – w Zakładzie dla Ociemniałych w Laskach/k Warszawy odbyło się pierwsze spotkanie Ósemki z ks. prof. Stefanem Wyszyńskim, specjalistą z zakresu katolickiej nauki społecznej (zainicjowane przez panią Halinę Dernałowicz).
10 sierpnia 1943 roku – Ksiądz Wyszyński zgodził się być Ojcem duchowym Ósemki. Następnie postawił dziewczętom wymagania w zakresie rzetelnej duchowej formacji, głosił rekolekcje oraz wykłady z katolickiej nauki społecznej, spowiadał, rozmawiał z nimi, zalecał studia pod kątem Miasta Dziewcząt (pedagogikę, medycynę, psychologię, itp.). Maria Okońska powołała tzw. Trio, czyli założycielski zarząd Zespołu (Maria Okońska , Lilka czyli Maria Wantowska i Janina Michalska) pod bezpośrednim kierownictwem ks. Wyszyńskiego.
1 sierpnia 1944 roku – wybuchło Powstanie Warszawskie, do którego dziewczęta z Ósemki poszły z programem maryjnym i apostolskim. Pracowały i modliły się, tworząc na początek powstańczy punkt modlitwy. Maria Okońska napisała odezwę do ludności stolicy zatytułowaną Nowa mobilizacja walczącej Warszawy, w której wzywała do nowenny od 15 do 26 sierpnia (spowiedź i Komunia święta, Różaniec). Z tekstem Mobilizacji trójka dziewcząt dotarła do Komendy IV Rejonu i została zaprzysiężona jako żołnierze łączniczki w szeregach Armii Krajowej. Wydrukowany na plakatach tekst umieściły na murach i schronach, prowadziły modlitwy, organizowały życie sakramentalne dla żołnierzy i ludności cywilnej. 26 sierpnia, kiedy Warszawa została okrutnie zbombardowana, dziewczęta nie załamały się w wierze, ale uświadomiły sobie, że ludzie giną w dniu Matki Bożej Częstochowskiej, umierają po Komunii świętej, w stanie łaski uświęcającej – że uratowane zostały dusze setek mieszkańców stolicy. W tym czasie ksiądz Wyszyński był kapelanem sióstr i ośrodka dla dzieci ociemniałych w Laskach oraz kapelanem powstańczym AK Radwan III dla żołnierzy walczących w Kampinosie.
