Kochała pracę z kobietami i na rzecz kobiet, które – według zamysłu Stwórcy – mają wielką misję do wypełnienia. „Naszym zadaniem jest nie tylko kochać, ale i uczyć kochać. Stwarzać możliwość tej jedynej godnej człowieka więzi – miłości” – pisała.
W I sobotę lipca 2023 roku, w 100 rocznicę urodzin Janiny Michalskiej, w domu Instytutu Prymasa Wyszyńskiego przy ul. Marsa 61 w Warszawie przybliżymy postać Janiny Michalskiej. Zapraszamy!
Helena Janina Michalska, córka Apolonii i Dionizego, kapitana Wojska Polskiego, ur. 1 lipca 1923 roku w Łukowie, na ziemi siedleckiej. Dzieciństwo i lata szkolne spędziła w koszarach w Rawiczu. W czasach okupacji ojciec zmarł wycieńczony wojenna tułaczką, brat aresztowany przez Niemców przeszedł więzienia i ślad po nim zaginął. W wieku 19 lat Janina wstąpiła do tworzącej się wspólnoty Instytutu Prymasa Wyszyńskiego i stała się jej filarem. Przez długie lata była w zarządzie Instytutu tzw. „Trio”, obecna we wszystkich sprawach wspólnoty była wychowawczynią wielu pokoleń. Janina brała udział w Powstaniu Warszawskim pod pseudonimem „Wiktoria”. Razem z założycielką Instytutu Marią Okońską rozpowszechniała odezwę „Nowa Mobilizacja Walczącej Warszawy”, przygotowującą ludność do aktu zawierzenia Królowej Polski w dniu święta Matki Bożej Częstochowskiej 26 sierpnia. Po wojnie Janina podjęła studia na KUL, gdzie w 1950 roku uzyskała tytuł magistra filozofii i pedagogiki. Podczas internowania Prymasa Polski Stefana kard. Wyszyńskiego w 1956 roku przewiozła z Komańczy na Jasną Górę napisany przez niego tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Przez 10 lat pracowała w Sekretariacie Prymasa Polski. Po utworzeniu Komisji Episkopatu ds. duszpasterstwa kobiet została jej sekretarzem i pełniła tę funkcję przez 30 lat, do końca istnienia Komisji. Brała udział w wielu inicjatywach na rzecz pogłębiania wiary kobiet. Przyczyniła się do złożenia przez kobiety w 1982 roku wotum dla Matki Bożej Jasnogórskiej – Kielicha Życia i Przemiany oraz do wykonania Monstrancji Życia, której używał Jan Paweł II podczas Kongresu Eucharystycznego w 1987 roku. Czynnie współpracowała w dziele pojednania z narodem niemieckim poprzez przyjacielskie kontakty z organizacją katolickich kobiet, dla których zorganizowała m.in. pielgrzymkę śladami Edyty Stein. W 1993 roku zorganizowała i prowadziła do 2006 roku Sekretariat Misyjny Jeevodaya pomagający trędowatym w Indiach. Wspierała pracę lekarki trędowatych, dr Heleny Pyz, czterokrotnie odwiedziła Ośrodek w Indiach, gdzie nazywano ją Nani czyli Babcią. Helena Janina Michalska była odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii krajowej i złotym medalem: Zasłużonemu w posłudze dla Kościoła i Narodu. Zginęła 18 września 2010 roku potrącona przez samochód podczas z wyjazdu w celu opieki nad chorą osobą, której towarzyszyła.
